Pisząc o sztuce współczesnej, czyli również twórczości Curyło, trzeba wspomnieć o historii.Wiek XX i początek XXI, jak żaden inny okres w historii, uwydatnił nieuniknione konsekwencje spełnionej Utopii. Neoliberalizm, który wypełnił bolesną pustkę, po wielkich projektach inżynierii społecznej, z upływem czasu staje się coraz bardziej niejednoznaczny.
iswinoujscie.pl • Wtorek [16.10.2018, 17:53:23] • Świnoujście
fot. Organizator
Mininej soboty w Miejskiej Galerii Sztuki Współczesnej ms44, mieliśmy mozliwość spotkania z twórczością uznanej polskiej artystki Julii Curyło. Wyjątkowo liczna publiczność wypełniająca galerię, doceniła starnność i wysoki artystyczny poziom prezentowanego malarstwa, uzupełnionego barwnymi obiektami. Curyło, to ważna już postać współczesnej sztuki w Polsce, ale świnoujska publiczność jest przyzwyczajona że w miejskiej galeri ms44, prezentowana jest zawsze sztuka istotna i aktualna. Ryszard Ziarkiewicz, wybitny krytyk sztuki, charakteryzuje twórczośc Julii Curyło w taki sposó: „Patronami sampli Curyło są Salvador Dali i Jeef Koons. Zwłaszcza ten drugi, który w wydaniu Curyło nie ma jednak bezpośrednich kontekstów systemowych i politycznych utorował drogę do sztuki produkowanemu masowo kiczowi i pornografii. Kicz i erotyka mimo, że jest stałym elementem strategii artystki. „Wykorzystuję estetykę kiczu, gdyż interesuje mnie wizualna strona wiary, nie tylko katolickiej. Dmuchane zwierzaki pojawiające się w moich obrazach to też znak kultury masowej, rzeczy produkowanych szybko, tanio i powielanych w milionach egzemplarzy. Wypełnione powietrzem i puste w środku, symbolicznie łączą się z jakością produktów naszych czasów. Podobnie kwiaty i inne gadżety, wszystkie one są wykwitem współczesnej masowej produkcji, gdzie zaciera się granica między tym co własne, a tym, co należy do wszystkich.”
fot. Organizator
Podobnie jak rozmywające się granice utopii. Kulturowa homogenizacja powoduje, że „ziemia obiecana” nie jest już wizją „inżyniera dusz”, a przestrzenią szczęśliwego konsumenta. Ten współczesny Kaliban, traktujący własne ograniczenie jako przymiot, żyje wśród pozbawionych wartości, ale nieskończenie barwnych i błyskotliwych, „znaków rzeczywistości”.
fot. Organizator
Na globalnym śmietniku porzuconych ideologii, figurek zapomnianych idoli, splątanych kierunków w kulturze i zużytych prądów intelektualnych. To współczesny, swoisty „cabinet of curiosities”, abstrakt historii pełen artefaktów mass-kultury. Postrzegany przez sztukę będącą swoistym oculusem, może być wartością samą w sobie jako autorski, ikonograficzny zbiór pojęć powiązanych z utopią, przeglądem idei i mitów. Projekcją tego, co nadchodzi, potwierdzającą lub zaprzeczającą rozedrganiu porządku świata.